៧.តួអង្គក្នុងអក្សរសិល្ប៍

១. ប្រភេទតួអង្គក្នុងអក្សរសិល្ប៍

          នៅក្នុងអក្សរសិល្ប៍   គេចែកតួអង្គដូចជាៈ​  តូអង្គសំខាន់   តួអង្គបន្ទាប់បន្សំ   តួអង្គវិជ្ជមាន    តួអង្គអវិជ្ជមាន   តួអង្គថេរ   តួអង្គអថេរ និងតួអង្គរឭក  ។

     ក. តូអង្គសំខាន់

          តួអង្គសំខាន់ គឺជាតួអង្គដែលមិនអាចខ្វះបាន  ពោលគឺជាតួអង្គដែលមានវត្តមានច្រើន

     តាំងពីដើមរហូតដល់បញ្ចប់រឿង  ។

          តួអង្គសំខាន់មាន ២ប្រភេទគឺ តួអង្គឯក  និងតួអង្គរង   ។

          ១. តួអង្គឯក គឺជាតួអង្គដែលសំខាន់បំផុត   មានសកម្មភាពច្រើន     ហើយប្រឈមនឹង

               បញ្ហាស្មុគស្មាញក្នុងដំណើររឿង    ។    ដំណើររឿងបានលើកយកបញ្ហាសំខាន់របស់

               តួអង្គមកចោទ និងដោះស្រាយ   ។

               ឧទាហរណ៍ៈ នៅក្នុងរឿងទុំទាវ  ទុំ និងទាវ ជាតួអង្គឯកក្នុងរឿង  ។

          ២. តួអង្គរង គឺជាតួអង្គដែលធ្វើសកម្មភាពដោយអន្លើៗ  ហើយសកម្មភាពទាំងនោះជួយ      បំពេញដំណើររឿង និងលក្ខណៈសម្បត្តិឲ្យតួអង្គឯក  ។        

               ឧទាហរណ៍ៈ តួអង្គ ពេជ្រ និងនាងនោ  ​ម្តាយទាវ  ម៉ឺនងួន   អរជូន   ជាតួអង្គរងក្នុង

                                   រឿងទុំទាវ   ។

     ខ.​ តួអង្គបន្ទាប់បន្សំ

            តួអង្គបន្ទាប់បន្សំ គឺជាតួអង្គដែលធ្វើសកម្មភាពហែហមដំណើររឿងឲ្យមានភាពរលូនតែ

      ប៉ុណ្ណោះ  ។   តួអង្គបន្ទាប់បន្សំមានវត្តមានម្តងម្កាលនៅក្នុងផ្ទៃរឿង  ហើយមានសកម្មភាព

      ជួយបំពេញសាច់រឿងឲ្យកាន់តែវែង  ។   ម្យ៉ាងទៀតតួអង្គបន្ទាប់បន្សំ ជាតួអង្គក្រៅពីតួអង្គ

      ឯក និងតួអង្គរង   ដែលមានវត្តមានក្នុងដំណើររឿងតែក្នុងមួយខណៈពេលប៉ុណ្ណោះ  ។

            ឧទាហរណ៍ៈ  ក្នុងរឿងទុំទាវ  អ្នកស្រុកត្បូងឃ្មុំ   ជាតួអង្គបន្ទាប់បន្សំ  ។

     គ. តួអង្គវិជ្ជមាន  (តួអង្គសកម្ម )

             តួអង្គវិជ្ជមាន គឺជាតួអង្គតំណាងឲ្យគុណធម៌  ធ្វើសកម្មភាពប្រកបដោយឧត្តមគតិ

     មានចរិតល្អ  ស្លូតបូត  ស្រលាញ់សុចរិត  ​យុត្តិធម៌  ស្រលាញ់ជាតមាតុភូមិ  និងអ្វីៗដើម្បី

     ផលប្រយោជន៍ជាតិទាំងមូល  ។  តួអង្គវិជ្ជមានអាចជាតួអង្គសំខាន់ និងជាវីរបុរស ឬវីរនារី ។

            ឧទាហរណ៍ៈ  រឿងភូមិតិរច្ឆានៈ តួអង្គ ជួន និងនៅ ជាតួអង្គដែលហ៊ានលះបង់ជីវិតដើម្បី

     សេរីភាព និងការពារផលប្រយោជន៍ជាតិ  ។ 

     ឃ. តួអង្គអវិជ្ជមាន (តួអង្គអសកម្ម )

              តួអង្គអវិជ្ជមាន គឺជាតួអង្គតំណាងឲ្យអំពើអាក្រក់   គ្មានឧត្តមគតិ   មានចរិតកាចសា

     ហាវ  គិតតែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន  រកតែសេចក្តីសុខដាក់ខ្លួន  ជាតួអង្គទន់ខ្សោយ  គេច

     យកតែរួចខ្លួន   គេចពីការតស៊ូ   អស់សង្ឃឹម    មានគំនិតតែក្នុងសេចក្តីខុសឆ្គង និងមិនចេះ

     ពិចារណាពីហេតុផល  ​​​​ ។

              

      ឧទាហរណ៍ៈ  តួអង្គ រេស៊ីដង់ បាដេស ក្នុងរឿងភូមិតិរច្ឆាន  ជាតួអង្គមានចិត្តអាក្រក់

                                    គ្មានឧត្តមគតិ  គិតតែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន  ឃោរឃៅ... ។

     ង. តួអង្គថេរ

             តួអង្គថេរ គឺជាតួអង្គដែលមានចរិតលក្ខណៈមិនផ្លាស់ប្តូរតាំងពីការផ្តើមដើម រហូតដល់

     បញ្ចប់រឿង   ។

             ឧទាហរណ៍ៈ  ក្នុងរឿងកុលាបប៉ៃលិន  ចៅចិត្រ  ជាតួអង្គមានចរិតល្អប្រសើរ  មានការ

                                  ប្តេជ្ញាចិត្តខ្ពស់  មានការតស៊ូក្នុងជីវិត  មានការជឿជាក់លើខ្លួនឯង  មាន

                                 ភាពកត្តញ្ញូ      គោរពតាមបណ្តាំរបស់ឪពុកខ្លួន... ចាប់តាំងពីការផ្តើម

                                  រឿងរហូតដល់បញ្ចប់រឿង   ។   

      ច. តួអង្គអថេរ 

              តួអង្គអថេរ គឺជាតួអង្គដែលផ្លាស់ប្តូរចរិតលក្ខណៈនៅក្នុងវគ្គណាមួយក្នុងផ្ទៃរឿង ។

              ឧទាហរណ៍ៈ  ក្នុងរឿង ថៅកែចិត្តចោរ តួអង្គពូហំ បានផ្លាស់ប្តូរចិត្តគំនិតពីអាក្រក់ជា

                                  ល្អវិញ  សុខចិត្តជាប់គុកដើម្បីលាតត្រដាងអំពើអាក្រក់របស់ថៅកែ ។

      ឆ. តួអង្គរឭក ( តួអង្គមុខងារ )

              តួអង្គរឭក គឺជាតួអង្គដែលអ្នកនិពន្ធបានលើកយកមកនិយាយ  ឬអ្នកនិពន្ធគ្រាន់តែ

      រឭកដល់ ឬនឹកដល់ប៉ុណ្ណោះ   ក៏ប៉ុន្តែមិនមានវត្តមាននៅក្នុងរឿងទេ  ។ 

              ឧទាហរណ៍ៈ  ក្នុងរឿងកុលាបប៉ៃលិន  តួអង្គនាងម៉ាយ៉ុង  ដែលជាកូនក្រម៉ុំតាម៉ង់យ៉ុក

                                  កូនក្រម៉ុំតាសេន   អាមួយកូនចឹកសេង   ជាតួអង្គរឭក  ។

២. វិធីបង្ហាញតូអង្គក្នុងអក្សរសិល្ប៍

        ក្នុងការតែងនិពន្ធជារឿងខ្លីក្តី    ជារឿងវែងក្តី 

  គេតែងសង្កេតឃើញមានការបង្ហាញតួអង្គទាំងអស់  ។ 

        វិធីបង្ហាញតួអង្គមានច្រើនបែបច្រើនយ៉ាង ប៉ុន្តែគេអាចសម្គាល់បានដូចតទៅ ៖

·       វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយអ្នកនិពន្ធ

·       វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយតួអង្គខ្លួនឯង

·       វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយតួអង្គផ្សេងទៀត

·       វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយដំណើររឿង ។

     ក. ការបង្ហាញតួអង្គដោយអ្នកនិពន្ធ

          វិធីនេះអ្នកនិពន្ធបានចាប់ផ្តើមរៀបរាប់ដោយខ្លួនឯង ដើម្បីឲ្យអ្នកអាន  អ្នកស្តាប់បានដឹង

     នូវតួអង្គដែលត្រូវចាប់ផ្តើមសកម្មភាពក្នុងរឿង ឬជាវិធីដែលអ្នកនិពន្ធ​​​​ចេញមុខប្រាប់ពីឈ្មោះ

     មុខងារ តួនាទី កន្លែងរស់នៅរបស់តួអង្គក្នុងរឿង ។

          ឧទាហរណ៍ៈ រឿង ទុំទាវ របស់អ្នកនិពន្ធ ភិក្ខុសោម  ៖

          […] ថ្លាថ្លែងសំដែងដើមឈ្មោះទុំ                នៅខេត្តបាភ្នំដែនដីស្រែ

               កើតកទំនៀមមានឪម៉ែ                       ប៉ុន្តែហេតុម្តេចមិនសំដែង   ។ […]

     ខ. វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយតួអង្គខ្លួនឯង

វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយតយអង្គខ្លួនឯង គឺជាវិធីដែលតួអង្គខ្លួនឯងផ្ទាល់រៀបរាប់ពីព័ត៌មាន

      ផ្ទាល់ខ្លួន ដោយផ្ទាល់ខ្លួន ក្នុងដំណើររឿង ។

          ឧទាហរណ៍ៈ រឿង កាកី ៖

          […]  ខ្លួនបងជាក្សត្រសោយរាជ្យ                នាមព្រះព្រហ្មទត្តមានឫទ្ធិផង

                 មានទាំងប្រាសាទស្អាតកន្លង             ជាច្បងលើសលប់ភពមនុស្សា  ។ […]

      គ. វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយតួអង្គផ្សេងទៀត

វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយតួអង្គផ្សេងទៀត គឺ​វិធីដែលអ្នកនិពន្ធឲ្យតួអង្គមួយផ្សេងទៀតប្រាប់

     ពីឈ្មោះ  តួនាទី  របស់តួអង្គមួយផ្សេងទៀត ។

          ឧទាហរណ៍ៈ រឿង រាមកេរ្តិ៍  (ក្នុងខ្សែទី២  ទំព័រ៥)៖

          […]  ខ្ញុំជាប្អូនក្រុងរាណណា            សូរសោយលង្កា       យក្សាធិរាជដ៏ពិពណ៌  ។

                 បងមួយឈ្មោះក្រុងកុម្ភការណ៍ បងមួយចេះធម៌    ហៅឈ្មោះពោភេគហោរា  ។ […]

    ឃ. វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយដំណើររឿង

វិធីបង្ហាញតួអង្គដោយដំណើររឿង គឺជា​វិធីដែលអ្នកនិពន្ធធ្វើការរៀបរាប់ ឬបង្ហាញឈ្មោះ

    តួអង្គតាមដំណើររឿងតែម្តង ។

        ឧទាហរណ៍ៈ រឿង រាមកេរ្តិ៍  (ក្នុងខ្សែទី៤) ​ ៖ 

[…] អ្នកអាន និងអ្នកស្តាប់បានទទួលស្គាល់តួអង្គពាលី  ដែលសោយរាជ្យនៅនគរខខិនបុរី  ដោយសារតែតួអង្គ ទួភី  ដើររករឿងគេឯង ហើយជួបគ្នាក៏ច្បាំងគ្នាតាំងពីកណ្តាលវាលរហូតដល់រូងគុហារ   ។ […]